Tónleikar

Hvernig væri að bregða sér á tónleika?

 

Kraftar í kögglum

Síðan um áramót hef ég stundað líkamsrækt/þjálfun fjórum sinnum í viku. Tvisvar í viku yoga og tvisvar í Hreyfingu. Þegar ég byrjaði var líkamsástand mitt vægast sagt bágborið. Vöðvakrafturinn lítill, úthald, einbeiting, samhæfing hreyfinga og jafnvægi - allt var þetta nánast á núlli. Annar tíminn í Hreyfingu er tækjatími og var lóðunum hvorki lyft hátt né hratt til að byrja með. Eitt tækið hafði verið mér sérlega andsnúið, hafði gert ítrekaðar tilraunir til að sigra það en handleggirnir einfaldlega neituðu að hlýða - þar til í dag! Var það ólýsanleg tilfinning að finna kraftinn streyma og lyfta 9 kg. af lóðum! Og ekki bara einu sinni heldur 6 sinnum - hátt upp fyrir höfuð. Mikill áfangi og var mér klappað lof í lófa eins og um frækilegan sigur í fótbolta væri að ræða - gegn Dönum.

Íþróttatímarnir eru á vegum Ljóssins og eru Ljósberum að kostnaðarlausu. Yogatímarnir eru í Neskirkju þar sem aðsetur Ljóssins er og Arnhildur yogakennari og starfsmaður leiðir okkur um unaðssemdir yogafræðanna. Í Hreyfingu Faxafeni erum við með fasta tíma  - í öðrum iðkum við gamaldags leikfimi og eins og áður sagði æfum í tækjasal í hinum tímanum. Þar heldur Guðrún sjúkraþjálfari utan um hópinn. Guðrún er ung sómakona úr Árbænum og kenndi ég henni á árum áður. Starfsmenn Ljóssins koma alltaf í tímana með okkur, Erna forstöðumaður eða Berlind iðjuþjálfi. Frábært framtak sem þegar er farið að skila góðum árangri.

Kapparnir frá Reykjaskóla

Fyrir hart nær 40 árum útskrifuðust þessir kappar frá Reykjaskóla í Hrútafirði, ásamt bekkjarfélögum  sínum.  Þeir voru í körfuboltaliði skólans, en körfubolti var þá þegar orðin vinsæl íþróttgrein.  Í þá daga þótti við hæfi að eignast skólapeysur með merki skólans eins og glöggt má sjá á myndinni.  Þetta þótti auka samheldni og samhug meðal bekkjarfélaganna.  Þessi mynd hefur hvergi birst áður, hreinlega legið í dvala.  En félagarnir Svanur, Hjálmur, Jón og Eggert eru enn í fullu fjöri en eitthvað hefur útlitið væntanlega breyst.  En hvað um það, þá ætla bekkjarfélagarnir fjörtíu að minnast fjörtíu ára afmælisins í vor.  Sú venja hefur skapast að hópurinn hefur hist á fimm ára fresti frá útskrift og alltaf hefur verið jafn gaman.  Þegar maður lítur yfir farinn veg, þá er þetta í raun alveg ótrúlegt.  Í minningunni var dvölin á Reykjaskóla skemmtileg, árin þrjú voru fljót að líða, enda höfðu menn ýmislegt fyrir stafni.  Þegar nám og leikur fer saman þá flýgur tíminn hratt.  EL