Við Álftavatn

Álftavatn er í Soginu á mörkum Grafnings og Grímsness. Kveikjan að þessu ljóði varð til seint í desember 2009, undir miðnætti í heiðskíru veðri, nokkru frosti, hægviðri og tunglskini.

Magnað kvöld er máninn skín
mildur næturfriður.
Blessuð kyrrðin bíður mín
best að setjast niður.

Vatnið faðmar Sogið sjálft
silung mætti veiða.
Friðuð syndir fannhvít álft
flýgur inn til heiða.

Álftasönginn enginn sér
ómar fuglaspjallið.
Þegar heiðskír himinn er
heillar Ingólfsfjallið.

Sannir vinir syngja þar
sífellt geta vakað.
Aldrei hafa álftirnar
áður svona kvakað.

Lygnir senn og landið frýs,
lifna ótal sögur.
Dvínar myrkur dagur rís,
dægurmyndin fögur.              

Með vinsemd,
EL

Athugasemdir

[Gísli Ingvarsson, 12.3.2010 kl. 22:52]

Það er svo marg gott í þessu. Kærar þakkir.